ต้องยอมรับในฝีมือของหนุ่มน้อยคนนี้จริงๆ ครับ ถึงแม้ว่าการวาดสัดส่วนคนทางกายวิภาค จะยังผิดสัดส่วนอยู่อีกหลายๆ จุด ไม่ว่าจะเป็นส่วนของลำแขน ที่ยังลีบและสั้นไป และแขนท่อนบน-ล่าง ของทั้ง ๒ ข้าง ก็ยังไม่เท่ากันอีกต่างหาก ส่วนมือ (ที่วาดผิดรูปไปมาก) เท้า ที่ยังวาดนิ้วได้ไม่สวย หรือโครงหน้า ที่รูปคางยาวมากเกินไป แต่..ถ้าดูเฉพาะความตั้งอกตั้งใจในการวาดนี่ ผมให้เต็มร้อยเลยนะ เพราะนอกจากผลงานจะดูนิ่มนวลแล้ว ยังสะท้อนอารมณ์เยือกเย็น ออกมาจากภายในภาพอีกต่างหาก
    โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องความละเอียด ประณีต..นี่ ไม่มีใครเกิน ผมเลยตัดสินใจลงภาพขนาดเต็มๆ (คือภาพต้นฉบับที่มิ่งส่งมา) โดยไม่ได้ย่อขนาดลงเลย เพื่อจะได้เห็นรายละเอียดกันชัดๆ ให้เห็นฝีไม้ลายมือของเด็กหนุ่มจากอีสานเหนือคนนี้ กันให้เต็มๆ ตา

    สิ่งที่ผมอยากจะยกย่องก็คือ การวาดลายไทยที่เป็นเครื่องประดับ ตกแต่งในจุดต่างๆ (ถึงจะยังต้องปรับปรุงอยู่บ้าง..นะลูก) แต่ก็ใช้เส้นได้คม และวาดเส้นได้ละเอียดมาก ส่วนเรื่องการแรเงา ที่มิ่งบอกว่า เพิ่งเคยทำเป็นครั้งแรก แต่..มันทำให้ผมรู้สึกประหลาดใจนะ เพราะทำได้ดีกว่าที่คิด อย่างนี้ผมให้ผ่านเลย ถ้ามีโอกาสควรพัฒนาฝีมือต่อไปเรื่อยๆ นะครับ
    ลุงไก่อูเชื่อมั่นว่า หนูจะต้องวาดได้ดีขึ้นกว่านี้อีกแน่นอนครับ ถึงหนูจะเลือกเรียนสายวิทย์ แต่ลุงว่า ถ้าหากไม่ทิ้งการวาดรูป เท่าที่ดูจากงาน ลุงว่าหนูต้องมีความสุขมากๆ ในขณะวาดแน่ และหนูรู้มั้ย? สิ่งที่จะตามมาตรงๆ จากการวาดรูป ก็คือการฝึกสมาธินะครับ และยังเป็นการใช้เวลาให้เกิดประโยชน์ (ไม่ใช่..เอาแต่ดูทีวี เล่นเกมนะ) แถมยังช่วยพัฒนาทางด้านจิตใจ ซึ่งเป็นของภายใน ที่สำคัญมากอีกด้วย (คงเคยได้ยินคำว่า "จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว" นะครับ) ถ้าหนูรู้จัก E.Q. ล่ะก็ ต้องใช้สมองส่วนนี้แหละ ในการสร้างสรรค์งานศิลป์ครับ

    ลุงไก่อูเป็นกำลังใจให้นะครับ ถ้ามีผลงานชิ้นใหม่ๆ ก็ส่งมาได้อีกนะ (ลองดูผลงาน 'พระวิษณุกรรม' ที่วาดได้สวยมาก ของ แบงค์ นฤดล : คลิกที่นี่. มีแรเงาด้วย) จริงๆ ลุงก็สายตาทั้งสั้นทั้งเอียงนะ แถม ๒ ข้าง ยังไม่เท่ากันอีกต่างหาก ไม่เห็นจะวาดภาพเอียงเลย..อิอิ ^0^.. ขอให้มิ่งวาดเล่นๆ ให้สนุกครับ (๒๔ พ.ค. ๒๕๕๖)