ถ้าพูดถึงศิลปินไทยชื่อดังแห่งยุค และเป็นงานลายไทยด้วยแล้ว คิดว่าในชั่วโมงนี้ คงไม่มีใครไม่รู้จักชื่อของ อ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ นะครับ ตั้งแต่ผมเปิดเว็บ "วาดเล่นๆ กับ จิด-ตระ-ธานี" มา ก็มีคนลอกผลงานของ อ.เฉลิมชัย ส่งมาให้ผมดูเยอะจริงๆ ครับ โดยผมก็ได้แนะนำไปหลายอย่าง แต่ที่เน้นอยู่เสมอก็คือ ดูศิลปินต้นแบบ ลอกงานเพื่อศึกษาก็ไม่ได้ผิดอะไรหรอกครับ แต่ทางเลี้ยวต่อจากนี้ ถ้าหากเลือกที่จะพัฒนาผลงานของตัวเองต่อ ก็จำเป็นต้องทิ้งลักษณะเฉพาะ ของศิลปินต้นแบบให้ได้ เข้าทำนองปลดแอกตนเองออกจากคราบ ที่เราเคยสวมมาตลอด ทั้งนี้เพื่อจะได้พัฒนาผลงานตัวเองต่อไปได้ ไม่งั้นเราก็จะกลายเป็นเงา เป็นร่างทรงของคนอื่นอยู่ร่ำไป ไม่มีวันที่จะพัฒนา หรือผลิตผลงานสร้างสรรค์ ในรูปแบบที่เป็นตัวของตัวเองได้เสียที ทางที่ดีที่สุดก็คือ ปิดหนังสือ อ.เฉลิมชัย แล้วย้อนกลับไปหางานชั้นครูของโบราณครับ ศึกษาเยอะๆ เอาทุกสมัยเลย ตั้งแต่อยุธยา ไล่มาจนรัตนโกสินทร์ ซึ่งมีต้นแบบชั้นครูดีๆ ชิ้นเยี่ยมๆ ให้ศึกษาอยู่มาก ในนี้ก็มีอยู่บ้างครับ ใน "เปิดกรุครูช่าง" ลองศึกษาดูนะครับ และงานโบราณเหล่านี้แหละครับ จะทำให้เราค้นพบแนวทางของตัวเองได้ อย่าง อ.เฉลิมชัย นั้น ท่านก็ศึกษางานโบราณมามาก จนสามารถคิดค้นพัฒนาผลงาน ให้มีรูปแบบเฉพาะตัวมาได้จนบัดนี้ จะเรียกว่าเป็นลายเซ็นเลยก็ว่าได้ พอเราเห็นงานสไตล์นี้ปุ๊ป เส้นแบบนี้ สีแบบนี้ ก็จะรู้เลยทันทีว่าเป็นผลงานของใคร

     แต่..ถ้าเป็นอีกลักษณะหนึ่งคือ ต้องการวาดเพียงเพื่อเป็นเครื่องหย่อนใจ เป็นงานอดิเรก ไม่ได้ปรารถนาจะก้าวต่อ เพื่อสร้างสรรค์ผลงานที่เป็นรูปแบบเฉพาะของตัวเองในอนาคต ก็ไม่มีความจำเป็นต้องกลับไปศึกษางานโบราณมาก เท่ากับแบบแรกนะครับ ผมเคยเขียนเรื่องนี้ไว้ค่อนข้างยาว สอน ป่าน สรุทต์ คลิกอ่านได้ครับ ส่วนสัดส่วนตัวภาพในรูปนี้ของอาร์ม ก็ยังต้องปรับปรุงอยู่เหมือนเดิมครับ ขยันๆ พัฒนาผลงานต่อไป อย่าหยุดกลางคันเสียก่อนนะครับ เราเป็นคนมีฝีมือพอตัวอยู่แล้ว ขอให้วาดเล่นๆ ให้สนุกครับ (๕ มี.ค. ๒๕๕๗)